Εμφανίζεται, κυρίως, στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού αλλά δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που παρουσιάζεται και στα άλλα δάκτυλα. Τι μπορεί, όμως, να οδηγήσει σε είσφρυση όνυχος;
•Πολύ κοντό κόψιμο των νυχιών, ειδικά στις γωνίες. Ίσως η πιο συχνή αιτία που προκαλεί είσφρυση όνυχος.
•Συγγενείς αιτίες (αυξημένη κυρτότητα ονύχων)
•Χρήση στενών υποδημάτων (ακατάλληλα παπούτσια )
•Τραυματισμοί της περιοχής. Συνήθως προκαλούνται από πολύ στενά υποδήματα
•Παθήσεις του μεγάλου δακτύλου.
Γενικά παρατηρείται αυξημένη συχνότητα εμφάνισης της είσφρυσης όνυχος σε εφήβους και νεαρούς ενήλικες ως αποτέλεσμα της ταχείας ανάπτυξης που δεν συνοδεύεται από την χρήση κατάλληλων υποδημάτων.
Είναι επίσης αρκετά συχνή η εμφάνισή της κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας λόγω της συνεχούς καταπόνησης, της ελλιπούς τοπικής υγιεινής και των ακατάλληλων υποδημάτων (στρατιωτικά άρβυλα).
Η εξέλιξη της είσφρυσης όνυχος έχει τρία στάδια.
Κατά το πρώτο στάδιο διαπιστώνουμε τοπικό οίδημα, ερύθημα και πόνο, ο οποίος όμως δεν είναι τόσο έντονος. Κατά το δεύτερο στάδιο η ένταση του πόνου είναι μεγαλύτερη και συνοδεύεται από εκροή ορώδους ή πυώδους υγρού. Στο τρίτο στάδιο υπάρχει ανάπτυξη υπερτροφικού κοκκιώδους ιστού στην πάσχουσα πλευρά, καθώς και παρουσία έντονης φλεγμονής.
Θα πρέπει να αφαιρεθεί είτε το τμήμα του προσβεβλημένου όνυχος μέχρι τη μήτρα είτε να γίνει εκτομή όλου του όνυχος, ώστε να υπάρξει οριστική λύση για τον ασθενή. Η χειρουργική θεραπείας της είσφρυσης όνυχος που ονομάζεται και πλαστική όνυχος ή ονυχεκτομή, εφόσον γίνει σωστά, μπορεί να οδηγήσει σε οριστική λύση του προβλήματος.
Η επέμβαση πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία με ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο, ενώ ο ασθενής μπορεί να περπατήσει άμεσα και να γυρίσει στο καθημερινό του πρόγραμμα. Πλήρης ίαση εντός περίπου τριών εβδομάδων, ενώ με άρτια χειρουργική τεχνική οι υποτροπές είναι εξαιρετικά σπάνιες.
Συμπερασματικά, η είσφρυση όνυχος είναι μια πολύ συχνή παθολογία του νυχιού, η οποία εάν δεν αντιμετωπιστεί άρτια προκαλεί προβλήματα στην καθημερινότητα του ασθενή. Ιδιαίτερα σε διαβητικούς ασθενείς, η φλεγμονή μπορεί να επεκταθεί και στους πέριξ ιστούς, συμπεριλαμβανομένου του οστού (οστεομυελίτις), και να οδηγήσει σε πιο δραστικές χειρουργικές επεμβάσεις καθώς και σε νοσηλεία για λήψη ενδοφλέβιας αντιβιοτικής αγωγής.
Για όλους αυτούς τους λόγους απαιτείται ο ασθενής να επισκεφθεί τον γιατρό στα πρώτα στάδια της φλεγμονής, έτσι ώστε με συνδυασμό συντηρητικής και απαιτούμενης χειρουργικής θεραπείας να λυθεί το πρόβλημα οριστικά, μειώνοντας σημαντικά τις πιθανότητες υποτροπής.
